Laten we eerlijk zijn. Toen we met ons perzikhuidje in onze jeugdjaren na een avondje stappen (lees: roken en drinken) thuiskwamen in de ochtend, dachten we niet “Hoe zou mijn huid er over 15 jaar uitzien?”. De werkelijkheid van toen is nu na deze 15 jaar ‘ineens’ zichtbaar geworden. Je huid vertoont misschien rimpels, pigmentvlekken (zonnebanken was vroeger helemaal hip), verwijde bloedvaatjes, gekke wratjes of rare plekjes. Zichtbare veroudering van de huid is nu eenmaal onderdeel van het leven en we hebben er allemaal mee te dealen. Iedereen doet dat op zijn eigen manier en gelukkig zijn er allerlei hulpmiddelen op de markt die ons daarbij kunnen helpen. Maar wat is nu het verschil tussen een crème die je bij de drogisterij koopt en een crème die uitsluitend door een huidspecialist mag worden verkocht?
Het antwoord zit in de werkstoffen. Elk cosmeticaproduct bestaat uit twee soorten stoffen: werkzame stoffen en hulpstoffen (o.a. ter conservering of om de kleur en geur te beïnvloeden).
Werkzame stoffen zijn de ingrediënten die de huidcellen aan het werk zetten. Ze worden toegevoegd aan huidverzorging –en huidverbeteringsproducten en bepalen wat voor effect het product op de huid heeft. Voordat een product met werkstoffen op de (consumenten) markt wordt gebracht, moet het voldoen aan diverse wetgeving, waaronder de bepalingen uit: VERORDENING (EG) nr. 1223/2009 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 30 november 2009 betreffende cosmetische producten.
Hierin worden producten onderverdeeld in drie categorieën:
1. Producten in de drogisterij mogen maximaal 3% aan werkstoffen bevatten. 2. Producten in een apotheek of luxe parfumerie bevatten maximaal 9% aan werkstoffen en 3. Producten die je alleen bij een schoonheidssalon of huidpraktijk kunt kopen, kunnen tussen de 15% en 24% aan werkstoffen bevatten.
Hoe hoger het percentage aan werkstoffen, hoe actiever het product is en hoe belangrijker de wetgever het dus vindt om de volksgezondheid te beschermen. Zware medicijnen zijn tenslotte ook alleen op doktersrecept verkrijgbaar. Dit geeft aan hoe belangrijk men het vindt dat -ook als het om de huid gaat- er gepast advies gegeven wordt. Producten uit de drogisterij zullen dus ook niks anders doen dan oppervlakkig de huid verzachten, omdat het percentage aan werkstoffen niet hoog genoeg is om huidverbetering en anti-aging te creëren. Om bij een drogisterij of supermarkt te kunnen werken hoeft men immers geen studie van de huid te hebben gevolgd.
Je vraagt je dan af waarom er bij de drogisterij of parfumerie wel crèmes van dure merken in de schappen staan? Merken in de drogisterij, parfumerie en apotheek zijn vaak commercieel gericht en profileren zich met dure reclamecampagnes. Denk aan de reclames op tv en in de tijdschriften waarin gebruik wordt gemaakt van bekende acteurs en modellen. De kosten van deze dure campagnes worden uiteindelijk door de consument betaald. Je koopt niet alleen een product, je koopt een 'lifestyle'. In feite ben je dus beter af als je investeert in een crème waar weinig tot geen reclame voor wordt gemaakt. Bij deze merken wordt er meer geïnvesteerd in de inhoud en samenstelling. De kans is groot dat dat de hoge percentages aan actieve werkstoffen je daadwerkelijk het resultaat geven waar jij naar op zoek bent.
Reactie plaatsen
Reacties
Welk merk is vogens jou dan goed?
Het is lastig om daar een uitspraak over te doen. De keuze voor een bepaald merk is afhankelijk van het huidtype, de huidconditie en wat men er mee wil bereiken. Elke salon kiest haar eigen merk, afhankelijk van de doelstelling, maar altijd met als reden om het beste resultaat voor haar klanten te bieden. Mede in het licht van het artikel kan men er vanuit gaan dat producten die door een specialist worden aangeboden goed zijn, onafhankelijk van de naam die op het potje staat.